سنسور اکسیژن بوش قطعه ای کوچک و الکترونیکی است که در برخی از خودروها روی ابتدای مسیر لوله اگزور و در برخی دیگر بر منیفولد دود بسته می شود. لازم به ذکر است که برخی از خودروها دارای یک سنسور اکسیژن بوده و برخی تعداد بیشتر از این سنسور دارند.
خودروهای دارای دو سنسور اکسیژن، یک سنسور در بخش ورودی مخزن کاتالیست داشته و سنسور دیگر در قسمت خروجی آن نصب می‌شود. طبیعتا در این خودروها میزان آلایندگی به شکلی بهینه تر کنترل می‌گردد. مخزن کاتالیست وظیفه پاک سازی گازهای سمی خودرو و در نتیجه کاهش آلایندگی هوا را برعهده دارد. به این صورت که گازهای هیدروکربن را به دو مولکول آب و دی اکسید کربن تبدیل ساخته و اکسید ازت را نیز به ازت بدل می سازد.
تعویض سنسور اکسیژ
بسیاری از سنسورها از طریق نشتی روغن و ضد یخ آسیب دیده اند و دلیل این نشتی‌ها باید شناسایی شده و تعمیر شود. در غیر این حتی اگر سنسورها را تعویض کنیم این نشتی‌ها باز هم به سنسورهای جدید آسیب وارد می‌کنند.
پروسه تعویض سنسور اکسیژن آسیب دیده
- اسکن کردن ECU خودرو توسط دیاگ
- بررسی نشتی‌ها و سوراخ‌های موجود در سیستم اگزوز
- جایگرین کردن سنسورهای آسیب دیده با سنسورهای جدید
- چک کردن اتصالات الکتریکی
- چک کردن عملکرد مناسب سنسورهای اکسیژن
- پاک کردن کدهای مربوط به سنسورهای قبلی از ECU
- آزمایش عملکرد مناسب خودرو در حال رانندگی
زمان تعویض سنسور اکسیژن
برای حفظ حداکثر توان موتور بهتر است کــه سنسور اکسیژن کمی قبل از خرابی، تعویض شود. برخی کارشناسان توصیه می‌کنند، برای جلوگیری از کاهش توان حداکثر موتور باید پس از طی مسافت‌های مشخص نسبت به تعویض سنسور اقدام نمود. مقدار مسافت توصیه شده برای سنسورهای اکسیژن یک یا دو سیمه ی فاقد گرم کن کــه از سال ۱۹۷۶ تا دهه نود مورد استفاده بودند، ۳۰۰۰۰ تا ۵۰۰۰۰ مایل است.
سنسورهای اکسیژن سه یا چهار سیمه ی دارای گرم کن کـه از اواسط دهه هشتاد تا اواسط دهه نود به کار می رفتند، پس از طی ۶۰۰۰۰ مایل تعویض میشدند.
سرانجام از سال ۱۹۹۶ تا کنون در خودروهای دارای OBD II توصیه شده که پس از طی ۱۰۰۰۰۰ مایل سنسور اکسـیژن تعویض گردد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.